Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki
Szkoła Podstawowa nr 9 im. Partyzantów Ziemi Kieleckiej w Starachowicach

Historia szkoły

Ważniejsze wydarzenia z dziejów Szkoły Podstawowej Nr 9

1953 r.

 Przy ulicy Juliusza Słowackiego 79 na osiedlu Majówka rozpoczęła się budowa nowoczesnego budynku szkolnego. Miał się stać siedzibą dla szkoły ogólnokształcącej stopnia podstawowego i stopnia licealnego (czyli 7-letniej podstawówki i 4-letniego liceum), z klasami od pierwszej do jedenastej. Szkołę taką potocznie nazywano „jedenastolatką”. Była ona wzorowana na szkołach radzieckich. W sierpniu Ministerstwo Oświaty powołało do życia Szkołę Podstawową nr 7 Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Starachowicach[1]. Towarzystwo Przyjaciół Dzieci było organizacją społeczną, która promowała socjalistyczne, a więc świeckie wychowanie młodego pokolenia. Pomimo, że TPD dość szybko przestało prowadzić szkołę, długo jeszcze potocznie mówiono na szkołę „Tepedówka”. 
2 września naukę rozpoczęto w klasach od pierwszej do siódmej, w nieukończonym jeszcze budynku. Większość uczniów przeszła do „Siódemki” z „Dwójki”. Kierownikiem szkoły został mianowany Władysław Tuzimek.

  

1954 r.

Oddano do użytku większość pomieszczeń w budynku szkoły. Trwała jednak jeszcze budowa sali gimnastycznej. 1 września uruchomiono klasy od pierwszej do dziesiątej. Klasę dziewiątą i dziesiątą utworzono poprzez przeniesienie uczniów z Liceum Ogólnokształcącego (obecnego I Liceum). Nauczanie klas licealnych powierzono oddelegowanym nauczycielom Liceum. Zmieniono nazwę szkoły na: „Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące w Starachowicach”. Dyrektorem nowej szkoły mianowano Juliana Winiarczyka. Zastępca dyrektora został mgr Władysław Karkocha, przeniesiony z Liceum Ogólnokształcącego.

 

1955 r.

Mgr Władysław Karkocha przestał pełnić funkcję zastępcy dyrektora szkoły. Funkcję zastępcy dyrektora przejęła mgr Zofia Kwiatkowska.

 

1956 r.

W maju odbyła się pierwsza matura w szkole. Pomyślnie przeszło ją 28 abiturientów. We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Tadeusz Ostrowski zastąpił Juliana Winiarczyka. Na fali zmian popaździernikowych i odwilży gomułkowskiej przywrócono na kilka lat lekcje religii do szkół a większość „tepedówek” przekształcono w „zwykłe” szkoły.

 

1957 r.

W maju odbyła się druga matura w szkole. We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Wanda Kwiatkowska zastąpiła Tadeusza Ostrowskiego. Funkcję zastępcy dyrektora szkoły pełnił Julian Winiarczyk.

 

1958 r.

W maju odbyła się trzecia matura w szkole. We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Mgr Władysław Karkocha, dotychczasowy dyrektor Liceum Ogólnokształcącego (obecnie I Liceum), zastąpił Wandę Kwiatkowską.

 

1959 r.

W maju odbyła się czwarta matura w szkole. W szkole zostały wprowadzone mundurki szkolne dla uczniów[2]We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Mgr Stanisław Czajka zastąpił mgr. Władysława Karkochę. Zastępcą dyrektora został mgr Edward Żłobecki.

 

1960 r.

W maju odbyła się piąta matura w szkole.

 

1961 r.

W maju odbyła się szósta matura w szkole. We wrześniu przy „jedenastolatce” utworzono Technikum Ekonomiczne. Nauczanie prowadzili nauczyciele klas licealnych. Nauka odbywała się w godzinach popołudniowych.

 

1962 r.

W maju odbyła się siódma matura w szkole.

 

1963 r.

W maju odbyła się ósma, ostatnia, matura w szkole. Ze względu na dużą liczbę dzieci w wieku szkoły podstawowej na osiedlu Majówka kuratorium z dniem 1 września podzieliło „jedenastolatkę” na Szkołę Podstawową Nr 9 i na II Liceum Ogólnokształcące. Liceum miało przenieść się do nowego budynku szkolnego przy ulicy Szkolnej. Kierownikiem „Dziewiątki” mianowany został mgr Mieczysław Majewski. Zastępcą kierownika została wybrana Wiktoria Rybicka. 1 września naukę rozpoczęło 1120 uczniów szkoły podstawowej (29 oddziałów) oraz około 730 uczniów Liceum (15 oddziałów) i Technikum (6 oddziałów). Ponieważ szkoła dysponowała tylko 15 salami szkolnymi, klasy licealne uczyły się do godziny 13:00 a uczniowie Dziewiątki” od 13:15.


1964 r.

W styczniu, w trakcie ferii zimowych, II Liceum wyprowadziło się z „Dziewiątki” do nowego budynku przy ulicy Szkolnej. Zastępcą kierownika szkoły mianowany został Mieczysław Gola. 1 września naukę rozpoczęło ponad 1220 dzieci w 32 oddziałach.

 

1966 r.

1 września w wyniku reformy systemu oświaty w szkole zorganizowano klasę ósmą. We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku kierownika szkoły. Mgr Irena Pasternak zastąpiła mgr Mieczysława Majewskiego. Funkcję zastępcy dyrektora szkoły pełniły mgr Zofia Głuchowska i mgr Irena Grudniewska.

 

1967 r.

1 września otwarto Szkołę Podstawową Nr 11 przy ulicy Leśnej. Dzieci ze wschodniej części osiedla Majówka przeszły z obwodu „Dziewiątki” do obwodu nowej szkoły.

 

1969 r.

W szkole realizowano koncepcję prowadzenia szkoły „metodą harcerską”. Klasy młodsze były prowadzone „metodą zuchową”. Każda klasa była drużyną, do nauczycielki uczniowie zwracali się „druhno”, uczniowie podzieleni byli na szóstki z szóstkowymi, które siedziały razem przy stolikach. Uczniowie zdobywali zespołowo sprawności zuchowe. Jedną z klas tak prowadzonych była klasa mgr Zofii Wlazłowskiej[3].

 

1970 r.

17 stycznia, w 25. rocznicę wyzwolenia miasta spod okupacji niemieckiej przez Armię Czerwoną, odbyła się uroczystość nadania szkole imienia „Partyzantów Ziemi Kieleckiej”. Na holu pierwszego piętra odsłonięta została tablica z brązu upamiętniająca nadanie imienia szkole. Uczniowie otrzymali z rąk rodziców sztandar z napisem „WSZYSTKIE NASZE SIŁY I ZDOLNOŚCI POLSCE LUDOWEJ”. Słowa widniejące na sztandarze znalazły się w tekście ślubowania, które złożyły dzieci. Jednym z gości honorowych Jubileuszu był Jan Sońta, pseudonim „Ośka”, dowódca oddziału partyzanckiego Batalionów Chłopskich. Władze miejskie zmieniły adres szkoły z „Juliusza Słowackiego 79” na „Jana Mrozowskiego 5”

 

1972 r.

Nazwa funkcji „Kierownik szkoły podstawowej” została zmieniona na „Dyrektor szkoły podstawowej”.

 

1974 r.

Nauczycielka szkoły, mgr Halina Sidor, zdobyła III nagrodę w wojewódzkim przeglądzie szkolnych zespołów teatralnych.

 

1975 r.

Rok szkolny rozpoczął się 21 sierpnia. Naukę rozpoczęło wówczas 860 dzieci w 25 oddziałach i 47
6-latków w 2 klasach zerowych. 
We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły.
Mgr Irena Szary zastąpiła mgr Irenę Pasternak, która przeszła do pracy w Komitecie Miejskim PZPR. Wicedyrektorem szkoły została mgr Maria Mazur. 
Na terenie szkoły powstało pierwsze w województwie Miasteczko Ruchu Drogowego[4]. W następnych latach odbywały się na nim zawody rowerowe i motorowerowe dla dzieci i młodzieży z zakresu umiejętności poruszania się po drogach i znajomości przepisów ruchu drogowego. Na torze trenowali również kartingowcy.

 

1976 r.

Do „Dziewiątki” zostali przeniesieni uczniowie i kadra pedagogiczna z wygaszonej Szkoły Podstawowej Nr 2 na osiedlu „Bugaj”. Drugim wicedyrektorem szkoły została mgr Romualda Grudniewska.

 

1977 r.

17 stycznia, w dniu święta patrona szkoły, po raz pierwszy zabrzmiał hymn szkoły. Słowa pieśni napisała dyrektor Irena Szary, muzykę – nauczyciel Piotr Gąsowski.

 

1978 r.

14 stycznia odbyły się uroczyste obchody jubileuszu 50-lecia szkoły. Obchody uświetnili swoją obecnością między innymi patroni szkoły – żołnierze konspiracji z lat II wojny światowej. W ramach obchodów została otwarta Izba Pamięci Narodowej[5].

 

1981 r.

We wrześniu naukę w szkole rozpoczęło 1172 uczniów. Szkoła posiadała 39 oddziałów i 3 ogniska. We wrześniu rozpoczęła się wymiana instalacji elektrycznej i oświetlenia żarowego na jarzeniowe (potrwała do lutego 1982 r.)

 

1982 r.

We wrześniu naukę w szkole rozpoczęło 1191 uczniów: w klasach zero – 78, w klasach I-III – 415,
w klasach IV-V – 330, w klasach VI-VIII – 368.

 

1983 r.

We wrześniu naukę w szkole rozpoczęło 1197 uczniów: w klasach zero – 76, w klasach I-III – 400, w klasach IV-V – 309, w klasach VI-VIII – 412. 14 października odbyły się uroczyste obchody jubileuszu 30-lecia szkoły. Z tek okazji szkoła wydała pamiątkowy medal z brązu zaprojektowany przez artystę plastyka Leszka Bondarowicza.

 

1984 r.

We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Mgr Irena Pasternak zastąpiła mgr Irenę Szary. Irena Pasternak w latach 1980-1985 była posłanką na Sejm PRL. Funkcję wicedyrektorów szkoły sprawowały: mgr Romualda Grudniewska, mgr Barbara Guzek i Maria Lis.

 

1985 r.

Nauczycielka szkoły, mgr Zofia Grabowska, zdobyła I nagrodę w wojewódzkim konkursie na opracowanie metodyczne i scenariusz widowiska poświęconego życiu i twórczości Stefana Żeromskiego.

 

1986 r.

W lutym w szkole zorganizowano miejskie obchody 68. rocznicy powstania Armii Radzieckiej.
W uroczystości uczestniczyło dwóch generałów Armii Radzieckiej.

 

1987 r.

We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Mgr Józef Szmajda zastąpił mgr Irenę Pasternak. Funkcję wicedyrektorów sprawowały: mgr Romualda Grudniewska, mgr Barbara Guzek i mgr Jan Maslonkowski.

 

1988 r.

16 stycznia odbyły się uroczyste obchody jubileuszu 35-lecia szkoły.

 

1989 r.

We wrześniu naukę w szkole rozpoczęło 1670 uczniów, w tym 83 w klasach zerowych. Kadra pedagogiczna liczyła 81 nauczycieli. Mgr Jan Maslonkowski zastąpił mgr Barbarę Guzek na stanowisku wicedyrektora szkoły.

 

1990 r.

W wyniku reformy systemu oświaty w szkole rozpoczęto naukę religii.

 

1991 r.

1 września w wyniku reformy systemu oświaty w szkole zaczęła obowiązywać poszerzona skala ocen – dodano oceny: celujący i niedostateczny.

 

1993 r.

We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Mgr Piotr Gąsowski zastąpił mgr Józefa Szmajdę. Funkcję wicedyrektorów sprawowały: mgr Janina Pawłoś, mgr Zofia Soja i mgr Maria Dróżdż.

 

1999 r.

1 września w wyniku reformy systemu oświaty szkoła stała się sześcioklasową szkołą podstawową. Uczniowie klas siódmych przeszli do nowo utworzonych gimnazjów. Funkcję wicedyrektora szkoły przestała pełnić mgr Zofia Soja. W szkole została otwarta pierwsza pracownia komputerowa. Odbyły się uroczyste obchody jubileuszu 45-lecia szkoły pod hasłem „Życie nie po to jest by brać”.

 

2001 r.

18 lutego szkoła otrzymała nowy sztandar jako dar od Rady Rodziców. Na płacie sztandaru znajduje się napis: „WSZYSTKIE NASZE SIŁY I ZDOLNOŚCI RZECZPOSPOLITEJ”. Sztandar został zaprojektowany przez nauczyciela Andrzeja Drożdża. Szkolna pracownia komputerowa uzyskała dostęp do Internetu.

 

2003 r.

1 września odbyły się uroczyste obchody jubileuszu 50-lecia szkoły pod hasłem „Mnie ta ziemia od innych droższa”. Funkcję wicedyrektora szkoły przestała pełnić mgr Janina Pawłoś.

 

2004 r.

1 października szkoła otrzymała certyfikat „Szkoła z klasą”.

 

2007 r.

We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Mgr Sławomir Jama zastąpił mgr  Piotra Gąsowskiego. Wicedyrektorem szkoły została mgr Ewa Kadylak.

 

2008 r.

Szkoła przystąpiła do realizacji projektu Sokrates Comenius „Europejska Przedsiębiorczość” –nauczyciele i uczniowie odbywają wyjazdy, spotkania, warsztaty w placówkach w Hiszpanii, Estonii, Rumunii i Wielkiej Brytanii. Stworzona została pracownia do nauki języka angielskiego.

 

2009 r.

Budynek szkoły przeszedł częściową termomodernizację i otrzymał nową elewację w kolorze żółtym. Wymieniono stolarkę okienną.

 

2010 r.

Miasteczko Ruchu Drogowego zostało poddane remontowi i dostosowane do nowych przepisów.

 

2011 r.

2 kwietnia został otwarty kompleks sportowy powstały w ramach programu „Moje boisko - Orlik 2012”. Boiska „Orlik” to mini kompleksy sportowe, w skład których wchodzą dwa boiska wielofunkcyjne ze sztuczną nawierzchnią o powierzchni 30 na 62 metry oraz 19 na 32 metry, zaplecze gospodarcze, socjalne i dydaktyczne.

 

2014 r.

6 czerwca odbyły się uroczyste obchody jubileuszu 60-lecia szkoły pod hasłem „Z dziewiątki w świat”.

 

2016 r.

W wyniku reformy systemu oświaty w szkole zorganizowano klasę siódmą.

 

2017 r.

W wyniku reformy systemu oświaty w szkole zorganizowano klasę ósmą.

 

2018 r.

W szkole powstała druga pracownia komputerowa. W czerwcu oddano do użytku 3-torową prostą bieżnię sportową z oddzielnym rozbiegiem do skoku w dal. Rozpoczęła się termomodernizacja budynku szkoły.

 

2019 r.

Zakończyła się termomodernizacja budynku szkoły. Budynek zyskał nową elewację, pokrycie dachowe (za wyjątkiem skrzydła południowego), instalację centralnego ogrzewania, instalację wodno-kanalizacyjną i elektryczną. Na dachu zamontowane zostały panele fotowoltaiczne a w piwnicy pompa ciepła. Remont pozwolił na zaoszczędzenie energii oraz ograniczenie emisji szkodliwych substancji, czyli walkę z miejskim smogiem. We wrześniu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Mgr Monika Słowak-Brzezińska zastąpiła mgr. Sławomira Jamę. Wicedyrektorem szkoły została mgr Lidia Wolszczak.

 

2020 r.

W związku z pandemią koronawirusa 12 marca zawieszone zostały zajęcia na okres dwóch tygodni. Od 25 marca szkoła przeszła na nauczanie zdalne, które trwało do końca roku szkolnego. 1 września uczniowie zaczęli naukę w szkole, ale 26 października znów przeszli na nauczanie zdalne.

 

2021 r.

Nauka była prowadzona zdalnie do maja. Pandemia odcisnęła tragiczne piętno na szkole. 11 kwietnia zmarł nauczyciel wychowania fizycznego Mirosław Adamus, długoletni nauczyciel szkoły i radny miejski. Na parterze skrzydła północnego nauczyciel plastyki Andrzej Dróżdż wykonał mural inspirowany bajkami H. Ch. Andersena. W lipcu opublikowano wyniki egzaminu ósmoklasisty. Szkoła uzyskała najwyższy wynik w mieście wśród szkół publicznych, przewyższając średnie kraju, województwa, powiatu i gminy. W październiku wymieniono na nowe kontenery zaplecza socjalnego przy „Orliku”. W listopadzie szkoła pracowała zdalnie ze względu na wysoką liczbę zakażeń wśród uczniów szkoły.

 

2022 r.

19 lutego zmarła nauczycielka geografii i przyrody Maria Dróżdż, długoletnia nauczycielka i wicedyrektor szkoły w latach 2003-2007. W marcu „Dziewiątka” otworzyła swoje drzwi dla dzieci uchodźców z ogarniętej wojną Ukrainy. Szkoła przyjęła największą w mieście ilość uczniów z Ukrainy. Na półpiętrze głównej klatki schodowej nauczyciel plastyki Andrzej Dróżdż wykonał mural przedstawiający partyzantów. W lipcu opublikowano wyniki egzaminu ósmoklasisty. Szkoła osiągnęła najwyższy wynik wśród starachowickich szkół z języka polskiego, przewyższający średnie kraju, województwa, powiatu i gminy. We wrześniu w szkole wprowadzono dziennik elektroniczny w miejsce tradycyjnego, papierowego. W listopadzie, po trzech miesiącach remontu, oddano do użytku boiska na „Orliku”. Wymieniona została nawierzchnia boiska do piłki nożnej oraz ogrodzenie. 22 grudnia została otwarta nowa pracownia językowa. Było to najnowocześniejsze w mieście miejsce do nauki języka obcego. Na holu II piętra artysta plastyk Radosław Kowalik wykonał mural w barwach Polski i Ukrainy. Przy muralu znajduje się kilkanaście puf do odpoczynku dla uczniów.

 

2023 r.

4 września oddano do użytku drugą nowoczesną pracownię językową oraz pracownię do nauki informatyki. 6 października odbyły się uroczyste obchody jubileuszu 70-lecia szkoły pod hasłem „70 lat – tysiące wspomnień”.

 

[1] Statut Towarzystwa Przyjaciół Dzieci z 1949 r.: „Celem Towarzystwa jest najściślejsze współdziałanie z Państwem Ludowym w dziele socjalistycznego wychowania młodego pokolenia. (…) Dla zrealizowania powyższego celu Towarzystwo będzie organizowało i prowadziło (…) szkoły ogólnokształcące stopnia podstawowego i licealnego (…)” W całej Polsce na przełomie lat 40. i 50. powstało kilkadziesiąt szkół pod patronatem TPD, zwanych potocznie „tepedówkami”. Szkoły te były narzędziem ofensywy ideologicznej władz komunistycznych w szkolnictwie, która przybrała na sile w 1948 r. Założenia pracy dydaktyczno-wychowawczej w szkołach miały się opierać na marksistowsko-leninowskich podstawach; szkoła miała wyrabiać przekonanie o wyższości socjalizmu, wiązać patriotyzm z internacjonalizmem oraz zaznajamiać ze Związkiem Radzieckim jako głównym partnerem i sojusznikiem Polski Ludowej. Nowe programy nauczania wprowadziły obowiązkową naukę języka rosyjskiego. Równocześnie nie prowadzono nauczania religii. Uczniów „tepedówek” zachęcano do masowego wstępowania do pionierów – Organizacji Harcerskiej Związku Młodzieży Polskiej. Członków tej organizacji można było poznać po białych koszulach i czerwonych chustach.

[2] Inicjatorem ich wprowadzenia była mgr Barbara Tkaczyk.

[3] O silnych więziach zawiązanych w tamtych latach niech świadczy zwyczaj corocznych spotkań uczniów tej klasy aż do dnia dzisiejszego.

[4] Inicjatorami powstania Miasteczka byli: Jerzy Kowalski, kierownik Wydziału Komunikacji Urzędu Miejskiego, porucznik Witold Grunt, kierownik Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Miejskiej MO i mgr Irena Pasternak, dyrektor szkoły.

[5] Izba powstała w dużym stopniu dzięki panu Józefowi Soboniowi.

--------------------------------------------------------------------------------------------

Więcej informacji:
https://tps.naszastrona.net/n,zeszyt-starachowicki-nr-3-23

Kalendarium

Lista wydarzeń w miesiącu Kwiecień 2024 Brak wydarzeń w tym miesiącu.

Imieniny